Τόσα χρόνια

Τόσα χρόνια

Τόσες εποχές

Τόσα χιόνια

Και βροχές

Κι οι λιακάδες

Πάντα εκεί

Κι ένα χέρι να τις τραβήξει

Πιο κοντά

Ποτέ δεν βρέθηκε...

Ένα χάδι στις λιακάδες

Μια φωνή λευτεριάς

Μια εικόνα χαράς

μια θάλασσα...

πάει το χέρι μόνο του

το μυαλό σπρώχνει

το μάτι ακολουθεί

θα καταλάβεις άραγε τι έγραψες??

Η είναι όλα μια ίαση...ένα σιρόπι για τον βήχα??