Απόλυτη χαλάρωση

Στην ύπαρξη, κανένας δεν είναι ανώτερος και κανένας δεν είναι κατώτερος. Το φύλλο τής χλόης και το μεγάλο αστέρι είναι απόλυτα ίσα... Aλλά ο άνθρωπος θέλει να είναι ψηλότερα από τους άλλους, θέλει να κατακτήσει τη φύση, συνεπώς πρέπει να μάχεται συνέχεια. Όλη η πολυπλοκότητα προέρχεται από αυτήν τη μάχη. Αθώος άνθρωπος είναι εκείνος που έχει απαρνηθεί τη μάχη΄ που δεν ενδιαφέρεται πια να είναι ψηλότερα, που δεν ενδιαφέρεται πια για τις επιδόσεις του, να αποδεικνύει ότι είναι ξεχωριστός΄ είναι εκείνος που έχει γίνει σαν τριαντάφυλλο ή σαν δροσοσταλίδα πάνω στο φύλλο του λωτού, που έχει γίνει μέρος αυτού του απείρου, που έχει λιώσει, που έχει συγχωνευθεί και έχει γίνει ένα με τον ωκεανό και είναι μόνο ένα κύμα΄ που δεν έχει ιδέα για το ΄εγώ.΄ Η εξαφάνιση του ΄εγώ΄ είναι η αθωότητα. Σχόλιο: Σε αυτήν την εικόνα των φύλλων τού λωτού μέσα στο πρωινό, βλέπουμε από τις ρυτίδες του νερού ότι μόλις έπεσε μια σταγόνα. Είναι μια στιγμή πολύτιμη και γεμάτη από ουσία. Παραδομένη στη βαρύτητα και γλιστρώντας από το φύλλο, η σταγόνα χάνει την προηγούμενη ταυτότητά της και ενώνεται με την απεραντοσύνη του νερού από κάτω. Μπορούμε να φανταστούμε πως μάλλον θα έτρεμε πριν πέσει, ακριβώς στο μεταίχμιο ανάμεσα στο γνωστό και σε αυτό που είναι πέρα από τη γνώση. Αν διαλέγεις αυτό το χαρτί, αναγνωρίζεις πως κάτι τέλειωσε, πως κάτι ολοκληρώνεται. Οτιδήποτε κι αν είναι, μια δουλειά, μια σχέση, ένα σπιτικό που αγάπησες, οτιδήποτε που μπορεί να σε βοήθησε να προσδιορίσεις ποιος είσαι, είναι καιρός να το αφήσεις να φύγει, επιτρέποντας τη λύπη, αλλά χωρίς να προσπαθείς να το κρατήσεις. Κάτι μεγαλύτερο σε περιμένει, υπάρχουν καινούργιες διαστάσεις που θα τις ανακαλύψεις. Έχεις περάσει τώρα το σημείο χωρίς επιστροφή και η βαρύτητα κάνει τη δουλειά της. Ακολούθησέ την, αντιπροσωπεύει την απελευθέρωση.