πρώτη φορά ψάχνοντας ανάσα
πρώτη φορά η επιβεβαίωση
Πρώτη φορά τέτοιος αποχαιρετισμός...
Κι ύστερα ήρθε το "πλήθος"..
Πόσο γρήγορα περπατάνε
Πόσο γρήγορα αυτός ο χυτοσίδηρος
Όλους τους ενημέρωσε...
Και πιάσανε θέση...
Πίσω απ´τις δαντέλες
Κάτω απ´τις κουρτίνες
Μέσα στα κουζινικά...
Αρκεί να είναι "παρόντες"
Ίσως με μια μικρή χαιρεκακία
Μεταφράζοντας το "εγώ ακόμα ζω"!
Και πόσο περίεργο πραγματικά!!!
Όταν παρατηρήσεις προσεκτικά
Βρίσκοντας πρώτα το κουράγιο βέβαια
Θα δεις ότι οι μεγαλύτεροι
Οι φορτωμένοι τα χρόνια τους
Κάθονται πιο κοντά του...
Μια πρόβα ίσως;; Ένα "έρχομαι σε λίγο";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου