Με την ευκαιρία όλων αυτών που ακούγονται αυτές τις μέρες θέλησα να μάθω γιατί υπάρχει αυτή η λέξη: Χριστιανοδημοκράτης...δημοκράτης Χριστιανός??? Και βρήκα το παρακάτω....καλή ανάγνωση και μόρφωση...
Οι Χριστιανοδημοκράτες
Δε πρόκειται αποκλειστικά για Καθολικά κόμματα αλλά είναι ριζωμένα κυρίως σε χώρες με Καθολική πλειοψηφία (Βέλγιο, Ιταλία, Γερμανία). Η εμφάνιση και ανάπτυξη των Χ/Δ κομμάτων σχετίζεται με τις άλλες συνιστώσες του πολιτικού πεδίου: παρουσία αντιεκκλησιαστικών φιλελεύθερων και ριζοσπαστικών κομμάτων (μεταφρανκική Ισπανία=αποτυχία Χ/Δ, Ιρλανδία=παντελής έλλειψη Χ/Δ). Διακρίνονται από:
n Απαισιοδοξία σχετικά με τη φύση του άνθρώπου
n Προσήλωση στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας, στις ενδιάμεσες ομάδες, στην εξουσία των ατόμων που κατέχουν αρμόδιες θέσεις.
Η γέννηση της Χριστιανοδημοκρατίας προέκυψε από μια διπλή διαφωνία:
Α. Με σκληροπυρηνικούς που δεν έβλεπαν ούτε άκουγαν για το «κοινωνικό ζήτημα».
Β. Με όσους ήταν αντίθετοι με τη δημιουργία κομμάτων εν γένει.
Γενικά η Χριστιανοδημοκρατία έχει διπλό μέτωπο και αντίθεση με τον καπιταλισμό και τον μαρξισμό λόγω του ότι «το πνεύμα προηγείται του υλικού και το οικονομικό οφείλει να είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου»
Παράγωγα της διαφοροποίησης των Χ/Δ από τους συντηρητικούς που έβαζαν το οικονομικό πάνω από το κοινωνικό είναι τα εξής:
n - πολιτική υπέρ των οικογενειών και η πρόνοια στη Γαλλία
n - στήριξη των τεχνιτών, εμπόρων και μικροαγροτών στην Ιταλία
n - συνδιαχείριση σε μεταλλουργία και σιδηρουργία στη Γερμανία
Η Χριστιανοδημοκρατία ταλαντεύεται μεταξύ ιδεολογίας που τους απομακρύνει από την παραδοσιακή δεξιά και εκλογικής βάσης που είναι συντηρητικότερη από την ηγεσία. Λόγω αυτής της διάστασης οι Γάλλοι Χ/Δ του MRP, που έμειναν σταθεροί στις αρχές τους, καταποντίστηκαν σε αντίθεση με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς ομοϊδεάτες τους που προσαρμόστηκαν στην καπιταλιστική κοινωνία και έπαιξαν το ρόλο του αντικομμουνιστικού αντίβαρου. Στη Γερμανία ο Ludwig Erhard εισήγαγε τη θεωρία περί «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς» («καπιταλισμός του Ρήνου»).
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της Χ/Δ είναι ότι δίνει έμφαση και σημασία στις αξίες της εκπαίδευσης και της ηθικής. Λόγω της απήχησης αυτών των θέσεών της καθυστέρησε η εκκοσμίκευση των Χ/Δ κομμάτων, κάτι που έγινε φανερό σε Γερμανία, Ιταλία και Γαλλία, όπου το εύρος της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης είναι σημαντικό, η δε οργάνωση, λειτουργία και χρηματοδότησή της πυροδότησε έντονες συγκρούσεις. Στα θέματα της οικογένειας και της ηθικής, στα πλαίσια των Χ/Δ κομμάτων ο γάμος, το διαζύγιο, η αντισύλληψη και η έκτρωση αποτέλεσαν αιτίες συγκρούσεων. Στην πορεία ένα μικρό τμήμα των Χ/Δ αποδέχθηκε τον διαχωρισμό μεταξύ προσωπικών θρησκευτικών πεποιθήσεων και ιδεολογικών προσανατολισμών του κόμματος. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί φυσική απόρροια των αλλαγών που σημειώνονται στο εκλογικό σώμα (μείωση των τακτικά θρησκευόμενων σε 10-15% των ψηφοφόρων ακόμη και σε χώρες απόλυτης καθολικής πλειοψηφίας). Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και οι αλλαγές που επήλθαν στο διεθνές περιβάλλον με αποτέλεσμα η Χ/Δ να μην αποτελεί πλέον αντικομμουνιστικό ανάχωμα, η αποδυνάμωση του συστήματος των πελατειακών σχέσεων ως πολιτική μορφή ενσωμάτωσης λαϊκών μαζών, τα κυβερνητικά σκάνδαλα και οι φημολογούμενες (;) σχέσεις με οργανώσεις της Μαφίας, είχαν ως αποτέλσμα την κατάρρευση της Χ/Δ στην Ιταλία. Τέλος, το θέμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ήταν το μοναδικό που ένωνε όλους τους Χριστιανοδημοκράτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου