τα πέντε χαρτιά της κυριακής μου...

νάτα λοιπόν τα πέντε χαρτιά...

Πρώτο Κέντρο Το θέμα

ΆΓΧΟΣ

Ολοι οι προσωπικοί στόχοι είναι νευρωτικοί. Ο άνθρωπος της ουσίας καταλήγει να γνωρίσει, να αισθάνεται, ΄΄Δεν είμαι χωριστός από το σύνολο και δεν υπάρχει λόγος να αναζητώ και να ψάχνω μόνος μου ένα προορισμό. Τα πράγματα συμβαίνουν, ο κόσμος κινείται, πες το Θεό... εκείνος κάνει διάφορα πράγματα. Συμβαίνουν από μόνα τους. Δεν χρειάζεται να κάνω κάποιο αγώνα, κάποια προσπάθεια΄ δεν χρειάζεται να παλέψω για τίποτα. Μπορώ να χαλαρώσω και να υπάρχω.΄΄ Ο άνθρωπος της ουσίας δεν πράττει. Ο τυχαίος άνθρωπος πράττει. Και ο τυχαίος άνθρωπος έχει, φυσικά, τότε άγχος, ένταση, στρες, αγωνία, κάθεται διαρκώς πάνω σε ένα ηφαίστειο. Μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή, επειδή ζει σε έναν κόσμο αβεβαιότητας και πιστεύει σαν να είναι βέβαιος ο κόσμος. Αυτό δημιουργεί ένταση στην ύπαρξή του: βαθιά μέσα του ξέρει πως τίποτα δεν είναι βέβαιο.

Osho A Sudden Clash of Thunder Κεφάλαιο 3

Σχόλιο:

Πόσους ανθρώπους ξέρεις οι οποίοι ακριβώς τη στιγμή που είναι παραφορτωμένοι με πάρα πολλά σχέδια, πολλές υποθέσεις ΄΄στον αέρα΄΄, ξαφνικά τους πιάνει γρίππη, ή πέφτουν κάτω και καταλήγουν με πατερίτσες; Αυτήν ακριβώς την ΄΄κακιά στιγμή΄΄ ετοιμάζεται να επιβάλει η μαϊμουδίτσα, με την καρφίτσα στο χέρι, στη ΄΄μονομελή ορχήστρα΄΄ που απεικονίζεται εδώ! Η ιδιότητα της υπερέντασης που παρουσιάζεται με αυτό το χαρτί μάς επισκέπτεται όλους κατά καιρούς, οι τελειομανείς όμως είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε αυτήν. Τη δημιουργούμε οι ίδιοι, με την ιδέα ότι χωρίς εμάς δεν μπορεί να γίνει τίποτα, ιδιαίτερα κατά τον τρόπο που θέλουμε εμείς! Τί σε κάνει να νομίζεις ότι είσαι τόσο ξεχωριστός; Νομίζεις ότι ο ήλιος δεν θα ανατείλει το πρωί, αν δεν βάλεις προσωπικά ο ίδιος το ξυπνητήρι; Πήγαινε ένα περίπατο, αγόρασε λουλούδια, και φτιάξε για τον εαυτό σου μια μακαρονάδα. Οτιδήποτε ΄ασήμαντο΄ αρκεί. Φτάνει να απομακρυνθείς από τα χέρια αυτής της μαϊμούς!
 

Δεύτερο Αριστερά Εσωτερική επίδραση που δεν μπορείς να δεις

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Στο Ζεν έρχεσαι από το πουθενά και πηγαίνεις στο πουθενά. Υπάρχεις τώρα, εδώ, ούτε έρχεσαι ούτε φεύγεις. Όλα περνούν από δίπλα σου΄ η συνειδητότητά σου καθρεφτίζει το κάθε τι, αλλά δεν ταυτίζεται. Όταν ένα λιοντάρι βρυχάται μπροστά σε έναν καθρέφτη, νομίζεις πως ο καθρέφτης βρυχάται; Ή όταν το λιοντάρι φεύγει κι έρχεται ένα παιδί χορεύοντας, ο καθρέφτης ξεχνά εντελώς το λιοντάρι και αρχίζει να χορεύει με το παιδί. Νομίζεις πως ο καθρέφτης χορεύει με το παιδί; Ο καθρέφτης δεν κάνει τίποτα, απλώς καθρεφτίζει. Η συνειδητότητά σου είναι απλώς ένας καθρέφτης. Ούτε έρχεσαι, ούτε φεύγεις. Τα πράγματα έρχονται και φεύγουν. Γίνεσαι νέος, γίνεσαι γέρος. Είσαι ζωντανός, είσαι νεκρός. Όλες αυτές οι καταστάσεις δεν είναι παρά αντικατοπτρισμοί σε μια αιώνια λίμνη συνειδητότητας.

Osho Osho Live Zen, Τόμος 2 Κεφάλαιο 16

Σχόλιο:

Αυτό το χαρτί απεικονίζει την εξέλιξη της συνειδητότητας, όπως την περιγράφει ο Φρήντριχ Νίτσε στο βιβλίο του "Τάδε έφη Ζαρατούστρας." Μιλά για τα τρία επίπεδα: της Καμήλας, του Λιονταριού και του Παιδιού. Η καμήλα είναι νυσταλέα, νωθρή, βολεμένη. Ζει σε μια πλάνη, νομίζοντας πως είναι βουνοκορφή, στην πραγματικότητα όμως ασχολείται τόσο με τη γνώμη των άλλων, ώστε δεν έχει σχεδόν καθόλου δική της ενέργεια. Από την καμήλα αναδύεται το λιοντάρι. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι χάναμε τη ζωή, αρχίζουμε να λέμε όχι στις απαιτήσεις των άλλων. Βγαίνουμε έξω από το πλήθος, μοναχικοί και περήφανοι, βρυχώμενοι την αλήθεια μας. Όμως αυτό δεν είναι το τέλος. Τελικά, αναδύεται το παιδί, που δεν συγκατατίθεται ούτε εξεγείρεται αλλά είναι αθώο και αυθόρμητο και πιστό στην ύπαρξή του. Σε όποιο σημείο και να βρίσκεσαι τώρα, νυσταλέος και με κατάθλιψη ή βρυχώμενος κι εξεγερμένος, να έχεις επίγνωση ότι θα εξελιχθεί αυτό σε κάτι καινούριο, αν του το επιτρέψεις. Είναι ώρα για μεγάλωμα και αλλαγή.

Τρίτο Δεξιά Εξωτερική επίδραση την οποία γνωρίζεις

ΜΟΝΑΧΙΚΟΤΗΤΑ

Οταν είσαι μόνος, δεν είσαι μόνος, απλώς νιώθεις μοναξιά΄ και υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ μοναξιάς και μοναχικότητας.  Όταν νιώθεις μοναξιά, σκέφτεσαι τον άλλον, σου λείπει ο άλλος.

Η μοναξιά είναι αρνητική κατάσταση. Νιώθεις ότι θα ήταν καλύτερα να ήταν εκεί ο άλλος — ο φίλος σου, η γυναίκα σου, η μητέρα σου, ο αγαπημένος σου, ο άντρας σου. Θα ήταν καλά αν ο άλλος ήταν εκεί, αλλά δεν είναι. Μοναξιά είναι η απουσία του άλλου.

Μοναχικότητα είναι η παρουσία του εαυτού σου. Η μοναχικότητα είναι πολύ θετική. Πρόκειται για παρουσία, παρουσία που ξεχειλίζει. Είσαι τόσο γεμάτος παρουσία, που μπορείς να γεμίσεις ολόκληρο το σύμπαν με την παρουσία σου. Και δεν σου χρειάζεται κανένας.

Osho The Discipline of Transcendence, Τόμος 1 Κεφάλαιο 2

Σχόλιο:

Οταν δεν υπάρχει κάποιος αγαπημένος στη ζωή μας, μπορούμε είτε να νιώθουμε μοναξιά είτε να απολαμβάνουμε την ελευθερία που φέρνει η μοναχικότητα. Όταν δεν μας υποστηρίζουν οι άλλοι για τις αλήθειες που νιώθουμε βαθιά μέσα μας, μπορούμε είτε να νιώσουμε απομονωμένοι και πικραμένοι είτε να γιορτάσουμε το γεγονός ότι η οπτική μας έχει αρκετή δύναμη ώστε να ξεπερνάει την έντονη ανθρώπινη ανάγκη για την έγκριση τής οικογένειας, των φίλων ή των συναδέλφων.

Αν αντιμετωπίζεις τώρα μια τέτοια κατάσταση, σκέψου συνειδητά το πώς επιλέγεις να δεις τη ΄μοναχικότητά΄ σου και ανάλαβε την ευθύνη της επιλογής που κάνεις.

Η ταπεινή μορφή αυτού του χαρτιού λάμπει με ένα φως που αναβλύζει από μέσα του. Μία από τις σημαντικότερες συνεισφορές τού Γκωτάμα Βούδα στην πνευματική ζωή της ανθρωπότητας είναι το ότι είπε στους μαθητές του με έμφαση: “Γίνε φως για τον εαυτό σου.” Τελικά, ο καθένας μας θα πρέπει να αναπτύξει μέσα του την ικανότητα να βρίσκει το δρόμο του μέσα στο σκοτάδι, χωρίς καθόλου συντρόφους, χάρτες ή οδηγό.

Τέταρτο Κάτω Τι χρειάζεται για την επίλυση

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Βρισκόμενη πέρα από τον νου, υπάρχει η επίγνωση που είναι έμφυτη, που δεν σου δίνεται από τα έξω, και που δεν αποτελεί μιαν ιδέα΄ και δεν υπάρχει πείραμα ως τώρα που να έχει βρει κάποιο κέντρο στον εγκέφαλο το οποίο να αντιστοιχεί στην επίγνωση. Η όλη δουλειά τού διαλογισμού είναι να σε κάνει να αποκτήσεις επίγνωση όλων εκείνων που είναι ο ΄΄νους΄΄ και να αποταυτίσεις από εκεί τον εαυτό σου. Ο ίδιος ο διαχωρισμός αυτός αποτελεί την μεγαλύτερη επανάσταση που μπορεί να συμβεί στον άνθρωπο.
Τώρα μπορείς να κάνεις και να πράττεις μόνο εκείνα που σε κάνουν πιο χαρούμενο, που σε ικανοποιούν, που σου δίνουν ικανοποίηση, που κάνουν τη ζωή σου έργο τέχνης, ομορφιά. Αλλά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο όταν είναι ξύπνιος ο Δάσκαλος που υπάρχει μέσα σου. Προς το παρόν, ο Δάσκαλος κοιμάται βαθιά. Και ο νους, ο υπηρέτης, παίζει το ρόλο τού αφεντικού. Και τον υπηρέτη τον δημιουργεί ο εξωτερικός κόσμος, ακολουθεί τον εξωτερικό κόσμο και τους νόμους του.
Μόλις γίνει φλόγα η επίγνωσή σου, θα κατακάψει όλη την σκλαβιά που έχει δημιουργήσει ο νους. Δεν υπάρχει ευδαιμονία πιο πολύτιμη από την ελευθερία, από το να είσαι κύριος τού πεπρωμένου σου.

Osho From the False to the Truth Κεφάλαιο 7

Σχόλιο:

Ο Δάσκαλος τού Ζεν δεν γίνεται αφεντικό των άλλων, αλλά αφεντικό του εαυτού του΄ και αυτή η κυριότητα απέναντι στον εαυτό του αντικατοπτρίζεται μέσα σε κάθε του κίνηση και σε κάθε του λέξη. Δεν είναι δάσκαλος που έχει να μεταδόσει κάποιο δόγμα, ούτε και είναι κάποιος υπερφυσικός αγγελιοφόρος με κατευθείαν σύνδεση με τον Θεό, αλλά είναι απλώς κάποιος που έχει γίνει ζωντανό παράδειγμα των ανώτατων δυνατοτήτων οι οποίες βρίσκονται μέσα σε κάθε ένα άνθρωπο. Μέσα στα μάτια τού Δασκάλου, ο μαθητής βρίσκει την αντανάκλαση τής δικής του αλήθειας. Μέσα στη σιωπή τής παρουσίας τού Δασκάλου, ο μαθητής μπορεί πιο εύκολα να βρεθεί μέσα στη σιωπή τής δικής του ύπαρξης. Η κοινότητα τωνν αναζητητών που δημιουργείται γύρω από έναν Δάσκαλο μετατρέπεται σε ενεργειακό πεδίο το οποίο στηρίζει το κάθε ένα μοναδικό στο είδος του άτομο να βρει το δικό του εσωτερικό φώς. Οταν βρεθεί το φως αυτό, ο μαθητής καταλαβαίνει τελικά ότι ο εξωτερικός Δάσκαλος ήταν απλώς ο καταλύτης, το τέχνασμα το οποίο προκάλεσε την αφύπνιση τού εσωτερικού Δασκάλου.

Πέμπτο Πάνω  Επίλυση: Η κατανόηση

ΑΝΘΙΣΜΑ

Το Ζεν θέλει να ζεις, να ζεις μέσα στην αφθονία, να ζεις με ολικότητα, να ζεις εντατικά΄ όχι στο ελάχιστο όπως θέλει ο Χριστιανισμός, αλλά στο μέγιστο, ξεχειλίζοντας.

Η ζωή σου πρέπει να φτάνει ως τους άλλους. Η μακαριότητά σου, η ευλογία σου, η έκστασή σου δεν πρέπει να είναι κλεισμένες μέσα σου όπως στον σπόρο. Πρέπει να ανοίξει σαν λουλούδι και να απλώσει την ευωδιά του σε όλους αδιακρίτως΄ όχι μόνο στους φίλους αλλά και στους άγνωστους.

Αυτή είναι η πραγματική ευσπλαχνία, αυτή είναι η πραγματική αγάπη: να μοιράζεσαι τη φώτισή σου, να μοιράζεσαι το χορό σου της πέραν διάστασης.

Osho Christianity, the Deadliest Poison and Zen� Κεφάλαιο 5

Σχόλιο:

Η Βασίλισσα των Ουράνιων Τόξων είναι σαν ένα φανταστικό φυτό που έχει φτάσει στην κορύφωση του ανθίσματός του και των χρωμάτων του. Είναι πολύ σεξουαλική, πολύ ζωντανή, και γεμάτη δυνατότητες. Χτυπά τα δάκτυλά της στο ρυθμό της μουσικής της αγάπης και το ζωδιακό της περιδέραιο είναι τοποθετημένο με τρόπο που να βρίσκεται πάνω στην καρδιά της η Αφροδίτη. Τα μανίκια του ενδύματός της περιέχουν αφθονία σπόρων, και καθώς φυσάει ο άνεμος θα σκορπιστούν οι σπόροι και θα φυτρώσουν όπου μπορούν. Δεν την απασχολεί αν θα προσγειωθούν στο χώμα ή στους βράχους΄ απλώς τους σκορπίζει παντού γιορτάζοντας τη ζωή και την αγάπη. Πέφτουν πάνω της λουλούδια από ψηλά, εναρμονισμένα με το δικό της άνθισμα, και τα νερά του συναισθήματος στριφογυρνούν χαρούμενα κάτω από το λουλούδι πάνω στο οποίο κάθεται.

Ισως να αισθάνεσαι σαν κήπος με λουλούδια αυτή τη στιγμή, με τις ευλογίες να πέφτουν πάνω σου βροχή από παντού. Καλωσόρισε τις μέλισσες, προσκάλεσε τα πουλιά να πιουν από το νέκταρ σου. Σκόρπισε τη χαρά σου τριγύρω για να την μοιραστείς με όλους.

Αμήν.....