Ο σπόρος δεν μπορεί να ξέρει τι θα συμβεί΄ ο σπόρος δεν μπορεί ποτέ να γνωρίσει το λουλούδι. Και ο σπόρος ούτε καν μπορεί να πιστέψει ότι έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα όμορφο λουλούδι. Μακρύ είναι το ταξίδι και πάντοτε είναι ασφαλέστερο να μην το κάνεις το ταξίδι, γιατί ο δρόμος είναι άγνωστος, τίποτα δεν είναι εγγυημένο.
Τίποτα δεν μπορεί να είναι εγγυημένο. Χίλιους κινδύνους έχει το ταξίδι, πολλές είναι οι παγίδες. Κι ο σπόρος είναι ασφαλής, κρυμμένος μέσα σε ένα σκληρό περίβλημα. Αλλά ο σπόρος προσπαθεί, κάνει την προσπάθεια΄ αφήνει το σκληρό κέλυφος που αποτελεί την ασφάλειά του, αρχίζει να κινείται. Αμέσως αρχίζει η μάχη: αγώνας με το χώμα, με τις πέτρες, με τους βράχους. Κι ο σπόρος ήταν πολύ σκληρός και το βλαστάρι θα είναι πάρα πολύ μαλακό και οι κίνδυνοι θα είναι πολλοί. Δεν υπήρχε κίνδυνος για το σπόρο, ο σπόρος θα μπορούσε να επιβιώσει επί χιλιετίες, αλλά για το βλαστάρι είναι πολλοί οι κίνδυνοι. Κι όμως το βλαστάρι ξεκινά προς το άγνωστο, προς τον ήλιο, προς την πηγή του φωτός, δίχως να ξέρει πού, δίχως να ξέρει γιατί. Μεγάλος είναι ο σταυρός που πρέπει να κουβαλήσει, αλλά ένα όνειρο κυριεύει το σπόρο κι ο σπόρος κινείται. Έτσι είναι κι ο δρόμος του ανθρώπου. Είναι κοπιαστικός. Θα χρειαστεί πολύ θάρρος.
Το χαρτί αυτό δείχνει ένα μικρό αγριολούλουδο, που ανταποκρίθηκε στην πρόκληση τού βράχου και της πέτρας που βρήκε στο δρόμο του και πρόβαλε στο φως της ημέρας. Περιβαλλόμενο από μια αύρα ζωηρού χρυσού φωτός, αποκαλύπτει το μεγαλείο τού μικροσκοπικού του εαυτού. Χωρίς να ντρέπεται, είναι ίσο με το λαμπερότερο ήλιο.
Όταν αντιμετωπίζουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, έχουμε την επιλογή: μπορούμε είτε να έχουμε πικρία και να προσπαθήσουμε να βρούμε κάποιον ή κάτι για να του ρίξουμε το φταίξιμο για τις δυσκολίες, είτε να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση και να μεγαλώσουμε. Το λουλούδι μάς δείχνει το δρόμο, καθώς το πάθος του για ζωή το οδηγεί από το σκοτάδι στο φως. Δεν έχει νόημα να μάχεσαι ενάντια στις προκλήσεις της ζωής ούτε να προσπαθείς να τις αποφύγεις ή να τις αρνηθείς. Υπάρχουν. Και για να γίνει ο σπόρος λουλούδι, πρέπει να περάσουμε μέσα από αυτές. Να είσαι αρκετά θαρραλέος ώστε να μεγαλώσεις και να γίνεις το λουλούδι που προορίζεσαι να είσαι. |
Όταν μπαίνετε στην ψυχή κάποιου θα πρέπει να βγάλετε τα παπούτσια σας... και να περπατήσετε στις μύτες των ποδιών. Τα ιερά μέρη πρέπει να γίνονται σεβαστά. Α.Παπαδάκη
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012
Θάρρος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου